تمامی حقوق این وبگاه متعلق به مجموعه فرهنگی و اجتماعی مسجد امام خمینی (ره) می باشد.
طراحی سایت: مریم توزنده جانی – 09156989239
اعتکاف، اقامت در مسجد برای مدتی معین مثلا حداقل سه روز همراه با روزه می باشد. اقامت در مسجد و گرفتن روزه از ارکان این عبادت، می باشد. عبادت یا عمل خاص دیگری برای آن مشخص نگردیده و نحوه اقامت و یا خارج شدن از مسجد، احکام و ویژگی هایی خواهد داشت که در کتابهای فقهی به آنها پرداخته شده است.
اعتکاف در مسجد مختص زمان خاصی نمی باشد، اما طبق روایات ماه رمضان خصوصا دهه سوم آن، بهترین زمان جهت اعتکاف بیان شده، در کشور ما، از اولین سالهای دهه هشتاد شمسی، اعتکاف در ماه رجب رایج می باشد یعنی در روز های 14، 15 و 16 ماه رجب در مساجد بزرگ در شهرهای مختلف کشور برگزار میگردد. با نظر به اینکه اعتکاف اهمیت زیادی دارد، کتابهایی نیز به صورت مستقل در رابطه با اعتکاف و جزئیات آن نوشته شده است.
اعتکاف از ماده «عکف» در لغت یعنی اقبال و روی آوردن به چیزی و بزرگداشت آن می باشد.
اعتکاف در شرع، یعنی ملزم به توقف و درنگ در مکان مسجد به قصد قربت می باشد. و تعریف جامع اعتکاف اقامت کردن به مدت حداقل ۳ روز در مسجد به نیت عبادت با مراعات شرایط لازم میباشد.
در اصطلاح سالکان و متصوفه، اعتکاف فارغ و تهی کردن دل از مشغله های دنیا و تسلیم نفس به خداوند می باشد.
با اینکه مسلمانان راه و روش اعتکاف را از سنت پیغمر یاد گرفتند. قبل از اسلام و در بین اعراب، آیینی نزدیک به اعتکاف موجود بوده؛ از جمله میشود به روایتی با این مضمون اشاره نمود که خلیفه دوم به پیامبر گفت: در دوران جاهلیت نذر کرده بودم یک شب را در مسجدالحرام اعتکاف انجام دهم و پیامب فرمودند به نذر خودت عمل کن.
از اینکه پیامبر قبل از هجرت در مسجد الحرام اعتکاف داشته اند اطلاعی در دست نمیباشد، ولی در مدینه ابتدا در دهه اول ماه رمضان، سال بعد در دهه دوم، و بعد از آن در سومین دهه در مسجد معتکف میشدند و برای پیامبر چادری در مسجد برپا میگردید.
جنگ بدر در ماه رمضان شروع شد و پیغمبر اسلام در آن سال نتوانستند اعتکاف انجام دهند، به همین خاطر، ایشان در سال بعد، بیست روز از ماه رمضان را اعتکاف کردند؛ ده روز برای همان سال جاری و ده روز به جهت قضای سال قبل.
شیخ لطفالله میسی (م ۱۰۳۵) در رابطه با اعتکاف در شهر های قزوین و اصفهان در دورهٔ صفویه نوشته اند که: «در قزوین و اصفهان برای برپایی اعتكاف اهتمام ورزيده و هدف ارجاع مردم به نور حقايق و دعا و توسل جهت دوام حكومت علوى موسوى میباشد.
برای اعتکاف زمان مخصوصی مشخص نشده ولی با توجه به روایات، پیامبر اعظم در ماه رمضان معتکف می شدند. به همین خاطر، بهترین زمان جهت اعتکاف، ماه رمضان، خاصه دهه سوم آن، دانسته شده است. در حال حاضر در کشور ما سنت اعتکاف بهویژه در ایام البیض یعنی روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵ ماه رجب رواج یافته است.
مدت اعتکاف نزد امامیه نباید از ۳ روز کوتاهتر شود و اگر اعتکاف مستحب باشد، معتکف امکان قطع آن را دارد مگر در پایان روز دوم که واجب میباشد آن را ادامه بدهد یعنی روزهای دیگر واجب میشود. منظور از ۳ روز از شروع طلوع فجر روز اول تا غروب روز سوم می باشد. به عقیده مالک بن انس و شافعی معتکف باید قبل از غروب آفتاب در مکان اعتکاف حضور پیدا کنند تا از شروع شب در آنجا باشند. دیدگاه اهل سنت در رابطه با مدت اعتکاف متفاوت می باشد و به نظر بیشتر فقها حداقلی برای اعتکاف وجود ندارد.
در روایاتی اعتکاف را خاص مسجد الحرام، مسجد النبی در مدینه و دو مسجد کوفه و بصره عنوان کرده اند. اما روایاتی نیز هستند که در آنها اعتکاف در مسجد جامع یا مسجدی که امام جماعتی عادل در آن نماز جمعه یا جماعت بخواند، جایز میباشد. به همین خاطر، در میان فتوا ها، نظرات گوناگونی در این زمینه موجود می باشد.
بر اساس فقه امامیه، روزه از ارکان اعتکاف می باشد و فرد معتکف در روز های اعتكاف باید روزه داشته باشد؛ بنابراین، كسی كه قادر به روزه گرفتن نیست، مثل مسافران، بیماران و زن حایض یا نفساء و كسی كه عمداً روزه نمیگیرد، اعتكافش صحیح نمیباشد. با نظر به اینکه روزه داشتن در روزهای عید فطر و عید سعید قربان حرام می باشد. اعتکاف در این روزها یا دو روز قبل از عید قربان و غدیر به طوری كه روز سوم آن عید باشد صحیح نمیباشد. نیازی نیست که روزه مختص اعتكاف باشد، بلكه هر روزهای مثل روزه قضا یا نذری کفایت می کند.
در مدت اعتکاف، خروج از مسجد فقط در حد انجام اموری خاص جایز میباشد. مصالح عامی مثل اقامه نماز جمعه، تشییع جنازه، اقامه شهادت و عیادت بیمار یا رفع نیاز های شخصی مثل قضای حاجت ،تهییه خوراک مورد نیاز مصادیق این مورد ها عنوان گردیده. در موارد جایز نیز معتکف نباید در جایی نشسته و تا حدی که امکان دارد نباید در سایه راه برود.
در اعتکاف چند چیز مثل مباشرت جنسی حتی در حد بوسیدن همسر، استفاده از عطر ها، خریدن و فروختن، مگر به جهت رفع حاجت و نیز مشاجره و جدال در رابطه با امور دنیوی بر شخصی که اعتکاف دارد حرام است. ارتکاب بعضی از محرمات افزون بر باطل کردن اعتکاف سبب کفاره نیز می شود.
دسترسی سریع
___________
تازه ها
___________
ویژه برنامه ها
تقویم مراسم
دوره ها
خبرنامه
___________
وبلاگ
عضویت
تمامی حقوق این وبگاه متعلق به مجموعه فرهنگی و اجتماعی مسجد امام خمینی (ره) می باشد.
طراحی سایت: مریم توزنده جانی – 09156989239